José Carlos García-Ramos, director del equipu científicu del MUXA

La pasión por coleccionar fósiles yá-y vien de neñu

José Carlos García-Ramos ye'l director del equipu científicu del MUXA y lo de coleccionar fósiles yá-y y vien de neñu. La so pasión pola xeoloxía entamó en Llangréu, pero la so familia siempres pasó'l branu per Colunga. Solía dir de pesca con so padre pelos cantiles de Llastres, anque lo de aguantar la caña nunca foi del interés d'esti científicu.

José Carlos dedicábase, más bien, a mirar los cantiles de La Griega en busca de fósiles. Un bon día descubrió les güelgues más grandes del mundu xurásicu, les d'un dinosauriu saurópodu.

Duldó munchos años del so descubrimientu pol tamañu escomanáu de les güelgues, tienen 125 centímetros de diámetru, pero cuando taba a piques d'acabar la so carrera de xeoloxía, allá pel añu 1969, diose cuenta de la importancia del so descubrimientu.

Un añu más tarde acaba los sos estudios universitarios y entama una brillante carrera como profesor de Xeoloxía na Universidá d'Uviéu, anque la so trayectoria profesional siempres tuvo mui venceyada a los yacimientos xurásicos de la costa asturiana.

Los cantiles convirtiéronse nuna fonte inagotable de restos xurásicos ente Xixón y Ribeseya, poro, foi de los primeros en plantear la construcción del MUXA.

A los siete meses d'abrir el MUXA, nel añu 2004, entamó la so andadura'l departamentu científicu del centru museísticu con José Carlos al frente d'un equipu de profesionales formáu por un máximu de tres persones, anque anguaño son dos por cuestiones presupuestaries, comenta. Agora yá ta xubiláu de la universidá, poro, namái se dedica al estudiu de los dinosaurios.

José Carlos y el so equipu científicu collaboren con cerca de mediu centenar d'investigadores internacionales y munchos de los sos descubrimientos son asoleyaos en dalgunes de les revistes científiques más importantes del planeta.