El frangüesos reproduzse nos Picos d'Europa

La unidá reproductora instaló'l ñeru nuna zona de gran calidá

L'atopamientu del ñeru de frangüesos na fastera asturiana del Parque Nacional de los Picos d'Europa evidencia la reproducción d'una pareya d'esta especie, trayida dende'l Pirinéu aragonés, tres mediu sieglu d'ausencia.

Ye la primer vegada n'España que se consigue la reproducción d'una especie estinguida nun Parque Nacional y supón amás un pasu bien importante pa la supervivencia del frangüesos nel nuesu país, solliña'l Ministeriu de Mediu Ambiente nun comunicáu.

Técnicos de la Fundación pal Caltenimientu del Frangüesu, nel marcu del Proyectu LIFE+ 'Red Quebrantahueso', y dempués d'un añu de siguimientu de dos individuos, constataron nos últimos dos meses esta primer reproducción dientro del Parque Nacional.

La unidá reproductora, formada por dos adultos qu'amás se treslladaron a Picos d'Europa dende otru Parque Nacional de la Rede estatal (el d'Ordesa y Monte Perdido), instaló'l ñeru nuna zona de gran calidá d'hábitat pa la especie nel macizu central de los Picos d'Europa.

Los primeros signos fueron detectaos el pasáu mes de payares pol personal de la Fundación, viéronse comportamientos significativos pre-reproductores (defensa del territoriu, interacciones intraespecífiques, repitíes cópules y apurrimientu de material de construcción del ñeru -llana- en delles oquedaees).

Pa rematar, y yá en xineru, pudo vese a la unidá reproductora instalada nun ñeru.

Nél, los dos exemplares permanecen echaos alternativamente, dándose relevos que dexen el so descansu y alimentación alternativos.

L'éxitu reproductor ye baxu nesta especie, especialmente n'unidaes reproductores primerices, polo que la Fundación y el personal técnicu del Parque Nacional permanecen sollertes a la evolución del procesu.

El frangüesos ye una especie necrófaga especializada n'alimentación a partir de los güesos, atópase nel nivel más altu de protección na Xunión Europea y n'España, onde ta declaráu como 'Especie en peligru d'estinción'.

Nel últimu sieglu, les poblaciones de la especie en toa Eurasia sufrieron un drásticu procesu de regresión, que llevó al so declive y estinción na mayoría de les fasteres onde taba presente.

Les últimes evaluaciones de la Llista Colorada de la UICN (Unión Internacional pal Caltenimientu de la Natura) revelen coles mesmes que dalgunes de les aves más conocíes del mundu puen desapaecer rapidamente n'estáu xabaz si nun se tomen midíes afayadices pa salvaguardales.